นิทานอีสปเรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งมันอยากกินไก่บ้านมาก
จึงเเกล้งถามด้วยอุบายว่า "ท่านไก่ ท่านขันเสียงไพเราะเหมือนผู้เป็นพ่อ ได้หรือไม่ "
ส่วนไก่บ้านหลงกล จึงหลับตาโก่งคอขันทันที
สุนัขจิ้งจอก จึงฉวยโอกาสงับคอไก่เเล้วพาวิ่งไป
ชาวนาจึงตะโกนร้องว่าจิ้งจอกขโมยไก่ของตน
ไก่จึงหลอกให้สุนัขจิ้งจอกร้องบอกชาวบ้านว่า "ไก่ตัวนี้เป็นของมันมิใช่ของชาวบ้าน"
จิ้งจอกเจ้าเล่ห์คิดว่าตนฉลาดเเต่ที่เเท้ยังขาดความเฉลียว
ดังนั้นมันจึงอ้าปากร้องบอกชาวบ้านตามที่ไก่เเนะนำ
ไก่จึงได้ทีรีบบินปรื๋อออกจากปากหนีไปหาเจ้าของอย่างรวดเร็
วเเล้วก็หัวเราะเยาะ สุนัขจิ้งจอกเป็นการใหญ่ ที่หลงกลอ้าปากปล่อยตัวเอง
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าพูดมากไป ก็อาจทำให้เสียของดีๆ ที่อยู่ในกำมือเเล้ว ได้เช่นกัน
|